U sklopu morbidnog takmičenja, Srbija i Hrvatska razvijale su tokom raspada Jugoslavije (1991-1999) različite strategije, usmerene ka međunarodnoj javnosti, radi dostizanja statusa „isključive žrtve” tokom…
Početkom februara ove godine došlo je do javne reakcije, posledično i debate, o renoviranju nekadašnje kuće Džafera Deve (Xhafer Deva) u Kosovskoj Mitrovici. Ako na…
Ustaška organizacija nema ozbiljnog konkurenta kada je u pitanju monopol nad primenom sile.
Priprema za napad na Prebilovce, u organizaciji čapljinskog logornika Franje Vega i njegovih ustaša, počinju 2. avgusta 1941. godine.
Za razliku od današnje Republike Hrvatske, poricanje Holokausta nakon raspada socijalističke Jugoslavije nikada nije bilo prisutno u Republici Srbiji.
Ključna reč je „empatija“, jer ona jeste jedna od dostupnih terapija za traume kojima su naši preci bili izloženi.
Posledice martovskog nasilja dovele su do promene dugoročne strategije međunarodne zajednice prema kosovskom pitanju.
Zašto građani Republike Srbije uopšte, a srpski narod posebno, imaju toliko, diplomatski rečeno, ambivalentan odnos prema republičkim institucijama?
Tokom celokupne ljudske istorije bilo je, i po svoj prilici, biće zločina čije namere i opseg dostižu nivo genocida. Zašto je Holokaust, onda, paradigmatičan?
S obzirom da je Jugoslavija deo našeg ličnog istorijskog iskustva, smatram korisnim da podelim s uvaženim čitalaštvom 3 knjige koje, po mom skromnom sudu, daju…